Σε όλη την προεκλογική περίοδο, αλλά και πριν από αυτή, η Νέα Δημοκρατία, και ιδιαίτερα ο πρωθυπουργός προσωπικά, απέφυγαν τα προσωπικά πλήγματα σε Κασσελάκη αλλά και στην αντιπολίτευση εν γένει, περιοριζόμενοι στα πολιτικά ζητήματα. Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, Στέφανος Κασσελάκης, από τη δική του πλευρά, έχει επιλέξει μια επικοινωνιακή και πολιτική στρατηγική αρκετά ασυνήθιστη για τα ελληνικά δεδομένα, με πολύ lifestyle, απολύτως προσωποκεντρική, με αποσπασματικές διακηρύξεις, πολιτικές θέσεις και σχολιασμό. Ο τρόπος αυτός άσκησης πολιτικής έχει επιφέρει κάποια θετικά αποτελέσματα ως προς την εξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ, μετά τις διασπάσεις και τις έντονες αναταράξεις των προηγούμενων μηνών, ή τουλάχιστον θετικές προσδοκίες, στη βάση των υφιστάμενων δημοσκοπήσεων, για τις ευρωπαϊκές εκλογές της Κυριακής.
Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως υπό την ηγεσία Κασσελάκη επί του παρόντος διεκδικεί την επιβεβαίωσή του στον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης και ταυτόχρονα έναν ηγεμονικό ρόλο στη διαμόρφωση των συνθηκών στο όλον της αριστερής αντιπολίτευσης στη μακρά διαδρομή μέχρι τον Ιούνιο του 2027. Σε καμία περίπτωση δηλαδή δεν μπορούμε να μιλήσουμε για έναν αντίπαλο και ανταγωνιστικό πόλο στη διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Η Κεντροδεξιά πολύ σωστά λοιπόν έχει επιλέξει να αντιπαρατίθεται πολιτικά και βασικά με όρους διακυβέρνησης με τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, τη Δεξιά της αντιπολίτευσης, το ΚΚΕ ή τα διάφορα μικρά κόμματα και πολιτικά μορφώματα, διατηρώντας σε ύφος και παρουσία το κύρος αλλά και τις αποστάσεις του δεσπόζοντος κυβερνητικού κόμματος έναντι όλων. Με την ίδια στρατηγική ο πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης, ως κυβερνήτης και όχι ως ένας ακόμη πολιτικός αρχηγός, διατηρεί τη σχέση εμπιστοσύνης και επικοινωνίας με τους πολίτες σε μια αμφίδρομη σχέση, χωρίς να εμπλέκεται και να δοκιμάζει το προφίλ του σε μικροπολιτικές διαμάχες της καθημερινότητας και των κοινωνικών δικτύων.
Αιφνιδιαστικά και ελάχιστες ημέρες πριν από την Κυριακή των εκλογών, τόσο ο πρωθυπουργός όσο και το κόμμα της Κεντροδεξιάς δείχνουν ότι αλλάζουν στρατηγική, επικεντρώνοντας τον δημόσιο λόγο στο ζήτημα του «Πόθεν Έσχες» Κασσελάκη, για παράδειγμα. Ενός προσώπου δηλαδή που μέχρι και πριν από λίγους μήνες ήταν άγνωστο και αφανές στο πολιτικό προσκήνιο και παρασκήνιο της Ελλάδας, ζώντας και δρώντας επιχειρηματικά στην Αμερική, χωρίς να διατηρεί κάποιες σχέσεις εγχώριας διαπλοκής ως προς τις οικονομικές του σκοπιμότητες. Το να έχει ταυτόχρονα μεγάλα σπίτια ή ακριβό τρόπο ζωής δεν είναι αντικείμενο πολιτικού σχολιασμού προεκλογικής υφής, αλλά από τη στιγμή που ο πλούτος αυτός επιδεικνύεται, παράμετρος που θα κρίνουν οι δυνάμει ψηφοφόροι του.
Είναι γνωστό σε αυτούς που έχουν εμπειρία από πολιτική και εκλογές ότι το τελευταίο δεκαήμερο τα κομματικά επιτελεία διακατέχονται από μεγάλη νευρικότητα ως προς το κλίμα που θα δημιουργηθεί τις τελευταίες ημέρες, ακόμη και ώρες, πριν ανοίξουν οι κάλπες. Αυτό όμως δεν δικαιολογεί ή τουλάχιστον δεν δείχνει να ευνοεί την κυβερνητική Νέα Δημοκρατία. Αυτή θα κριθεί, θα προσελκύσει και θα συσπειρώσει ψηφοφόρους στη βάση των πολιτικών της, της κυβερνητικής στρατηγικής και αποτελεσματικότητάς της και της συγκρότησης στον πολιτικό της λόγο.
Η Νέα Δημοκρατία δεν δικαιούται να δημιουργεί συνθήκες μικροπολιτικής πόλωσης. Οι πολίτες έχουν εμπεδωμένες προσδοκίες προς αυτήν, που δεν εξαντλούνται στις εκλογές της Κυριακής, αλλά διατρέχουν όλο το χρονικό και πολιτικό διάστημα μέχρι τον Ιούνιο του 2027. Η Νέα Δημοκρατία θα κριθεί ή θα κατακριθεί από το έργο της και τη δυναμική κυβερνητισμού που αναπτύσσει και όχι από τη δημοσιότητα του «Πόθεν Έσχες» του «Αμερικανού» Κασσελάκη.
