Η αξιωματική αντιπολίτευση στην Ελλάδα υπό την παρούσα ηγεσία Κασσελάκη, δημιουργοί και θιασώτες της Συμφωνίας των Πρεσπών με τη FYROM επί διακυβέρνησής τους, υιοθέτησε μια ιδιότυπη θέση μόλις δημιουργήθηκε η εμπλοκή με την επικράτηση του VMRO στις εκλογές στα Σκόπια. Να ψηφίσει η Ελλάδα τα τρία πρωτόκολλα, είναι υπό τη μορφή παραρτημάτων στη συμφωνία, σε μια προσπάθεια κατά τη γνώμη τους να υποστηριχθεί η εφαρμογή της συμφωνίας. Μάλιστα, την ώρα που η νέα πρόεδρος της Βόρειας Μακεδονίας κατά τον όρκο της στο Σύνταγμά τους αρνήθηκε να ορκισθεί εγκύρως και προτίμησε μια δήλωση ατομικού αυτοπροσδιορισμού στην ανύπαρκτη «Μακεδονία», ο ΣΥΡΙΖΑ με ανακοινώσεις του δήλωνε ότι θα φέρει στο ελληνικό Κοινοβούλιο τα τρία πρωτόκολλα προς ψήφιση με τη μορφή του σχεδίου νόμου. Την επιλογή αυτή η αξιωματική αντιπολίτευση αλλά και εν γένει ένα μέρος της αντιπολίτευσης τη συνόδευσαν με ένα άστοχο σκεπτικό, ότι για τις θέσεις του VMRO και την επιλογή των Σκοπιανών πολιτών να το φέρουν στην εξουσία έχει μερίδιο ευθύνης η Ελλάδα και συγκεκριμένα οι κυβερνήσεις Μητσοτάκη, που δεν είχαν φέρει τα τρία πρωτόκολλα προς κύρωση, αλλά και δεν είχαν προχωρήσει σε δημόσιες δηλώσεις ενάντια στο VMRO.
Λάθος στο λάθος δηλαδή, γιατί από τη μία η Αθήνα καλώς κράτησε ως στάση επιμελούς αναμονής τα τρία πρωτόκολλα προς κύρωση από το 2019, παρακολουθώντας την προηγούμενη κυβέρνηση των Σκοπίων να καθυστερεί την εφαρμογή της Συμφωνίας των Πρεσπών, έχοντας μάλιστα δοθεί στη γειτονική χώρα «διαβατήριο» για το ΝΑΤΟ, ενώ από την άλλη αν υπήρχαν δηλώσεις εναντίον του VMRO θα ήταν εμπλοκή στα πολιτικά πράγματα της Β. Μακεδονίας και μάλιστα σε προεκλογική περίοδο.
Ο πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης τα τελευταία 24ωρα που έχουμε πυκνές εξελίξεις και ανατροπές στο βαλκανικό περιβάλλον κινείται συντονισμένα. Ο ίδιος ο Κ. Μητσοτάκης παρεμβαίνει θεσμικά με απευθείας ανακοινώσεις του αλλά όχι προφορικές δηλώσεις του. Η ηγεσία και ο μηχανισμός του υπουργείου Εξωτερικών διαχειρίζονται τον όγκο των επικοινωνιών με τις ευρωπαϊκές δομές και τις ξένες κυβερνήσεις ένθεν και ένθεν του Ατλαντικού αλλά και τη δημόσια ενημέρωση επί των νομικών και πολιτικών ζητημάτων που προκύπτουν. Ο υπουργός Επικρατείας, κ. Βορίδης, από την πλευρά του Μαξίμου επίσης μιλά πιο επιθετικά και επιδεικνύει την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης στη βαλκανική πολιτική προς το διεθνές περιβάλλον, και φυσικά τα Σκόπια, αλλά και στο εσωτερικό απέναντι στις έωλες αιτιάσεις και πρωτοβουλίες της αντιπολίτευσης.
Χθες εξάλλου σε τηλεοπτική του εμφάνιση ο υπουργός Επικρατείας υπενθύμισε ότι σύμφωνα με την άποψη της κυβέρνησης η Συμφωνία των Πρεσπών χαρακτηρίζεται από «κατασκευαστικά προβλήματα» ως συνθήκη. Η Ελλάδα ναι μεν εφαρμόζει τις υποχρεώσεις που προκύπτουν από αυτή, σεβόμενη, και μετά την εναλλαγή των κυβερνήσεων από τον συνασπισμό ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στη Νέα Δημοκρατία στη διακυβέρνηση, αλλά θα διατηρήσει τα τρία προς κύρωση πρωτόκολλα ως «μοχλό πίεσης» απέναντι στη νέα πραγματικότητα στα Σκόπια.
Η Ελλάδα στο σκοπιανό ζήτημα, όπως και να εξελιχθούν οι συνθήκες από πλευράς του VMRO, δεν έχει λόγους να επιστρέψει στο παρελθόν, ούτε φυσικά να προχωρήσει σε ακύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών.
Άλλωστε, αυτή ως προς τα κύρια προβλήματα που τη χαρακτηρίζουν για την ελληνική οπτική, την αποδοχή μακεδονικής εθνότητας και γλώσσας, συμπληρώνεται από τις υποχρεώσεις που δημιουργεί στο VMRO η διακρατική συμφωνία που έχουν υπογράψει τα Σκόπια, πριν από αυτή των Πρεσπών, το 2017, με τη Βουλγαρία, όπου εκεί θα πρέπει με συνταγματική αναθεώρηση να δεσμευτούν θεσμικά ότι δεν υπάρχει εθνότητα και γλώσσα «μακεδονική» αυτόνομη από τη βουλγαρική.
Η Ελλάδα γενικώς υπό τις παρούσες συνθήκες θα πρέπει να θυμηθεί την περίοδο της διπλωματικής ιστορίας της του 1910-1913 και όχι εκείνη της δεκαετίας του 1990.
