Ο πρωθυπουργός της Αλβανίας Έντι Ράμα, σε μια δυσάρεστη συγκυρία για τις σχέσεις με την Ελλάδα, εξαιτίας της νομικά έωλης φυλάκισης του εκλεγμένου δήμαρχου Χειμάρρας, Φρέντη Μπελέρη, έκανε μια πολιτική επιλογή: να μιλήσει σε μια συγκέντρωση που αφορά τα θέματα της Αλβανίας αλλά και την εσωτερική πολιτική στην Αλβανία, στους ομογενείς του που ζουν στην Ελλάδα. Αυτό το γεγονός από μόνο του δεν αποτελεί πρόκληση. Η συγκέντρωση οργανώθηκε έναν χρόνο περίπου μετά τη σύλληψη Μπελέρη. Αυτό θεωρήθηκε και σωστά «αχρείαστη» πρόκληση, αν συνδυασθεί με το γεγονός ότι πολιτικές εθνικές εκλογές έχει η Αλβανία του χρόνου, το 2025. Άρα δεν υπήρχε καμία βία να οργανωθεί αυτή η εκδήλωση αποδήμων Αλβανών στην Ελλάδα, και μάλιστα -αυτό επίσης θεωρήθηκε ύποπτο- σε μια προεκλογική περίοδο στην Ελλάδα για τις ευρωπαϊκές εκλογές.
Ο Ράμα προσπάθησε να επιδείξει ως προς το περιεχόμενο της εκδήλωσης, πριν αυτή εξελιχθεί ακόμη, ότι δεν θα ήταν αμιγώς κομματικού περιεχόμενου για την επικράτηση του κόμματός του στις επερχόμενες εκλογές. Αλλά και για εθνικές σκοπιμότητες της Αλβανίας, που δεν σχετίζονται με διπλωματικά ή άλλα θέματα με την Ελλάδα. Δηλαδή να προσκαλέσει τους ομογενείς Αλβανούς που διαβιούν πλέον ενταγμένοι ως μόνιμοι κάτοικοι στην Ελλάδα να διατηρήσουν ζωντανή τη σχέση τους με τη «μητέρα-πατρίδα» και να επιστρέψουν κάποιοι από αυτούς για να δώσουν ισχύ και ώθηση στην αναπτυξιακή δυναμική της χώρας, ενόψει μάλιστα ενός ευρωπαϊκού μέλλοντος. Στο πεδίο αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί πρόκληση η εκδήλωση. Αφού τελικά είναι πανομοιότυπη ως προς τον χαρακτήρα και τα μηνύματά της με συνήθεις εκδηλώσεις της ελληνικής ηγεσίας για ομογενείς, για παράδειγμα στην Αμερική, την Αυστραλία και σειρά από ευρωπαϊκές χώρες.
Θέλησε να κάνει μια επίδειξη δύναμης ο Ράμα από το κέντρο της Αθήνας, όχι μόνον προς τους ομογενείς του, αλλά και προς τους Έλληνες μειονοτικούς της Βορείου Ηπείρου, ήταν το μήνυμα-σχόλιο μέσα από τη φυλακή του κ. Μπελέρη. Σωστά, αλλά ο πρωθυπουργός της Αλβανίας δεν μπορεί να υπερβεί το ισχυρό μήνυμα που θα δώσει η υπερψήφιση της υποψηφιότητας Μπελέρη με τους εκλογικούς συνδυασμούς της Νέας Δημοκρατίας για το επόμενο Ευρωκοινοβούλιο. Εφόσον αυτό συμβεί -είναι ζήτημα σταυροδοσίας- το διακεκριμένο και πολιτικά διωκόμενο μέλος της ελληνικής ομογένειας θα είναι ο πρώτος Αλβανός υπήκοος διαβιών στην αλβανική επικράτεια που θα εκλεγεί μέλος του ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ως «προπομπός» της ένταξης της Αλβανίας στην Ευρώπη, εφόσον βέβαια το καθεστώς διοίκησής της προσαρμοσθεί και εφαρμόσει τα προαπαιτούμενα της προενταξιακής διαδικασίας στη βάση του κοινοτικού κεκτημένου.
Για την Ελλάδα θα ήταν σημαντικό, με δεδομένο ότι η Αθήνα διπλωματικά κάθε άλλο παρά επιθυμεί τη συνέχιση της έντασης με τα Τίρανα, ο Έντι Ράμα να αφήσει τις προσχηματικές δικαιολογίες περί ανεξάρτητης Δικαιοσύνης και, ταυτόχρονα με την εκλογή Μπέλερη στο Ευρωκοινοβούλιο, να θέσει τέλος στη φυλάκιση και στη δικαστική του περιπέτεια με το έωλο καταφανώς κατηγορητήριο. Η Ελλάδα -και καλά κάνει- έχει ως στρατηγικό στόχο στη διπλωματία της την ένταξη της Αλβανίας στην Ευρώπη, όπως και στο ΝΑΤΟ. Άλλωστε και η προστασία της αναγνωρισμένης εθνικής μειονότητας διασφαλίζεται θεσμικά και αναπτυξιακά από την ένταξη της Αλβανίας στην Ευρώπη, αφού διαφεύγει και από τις σκοπιμότητες του οργανωμένου εγκλήματος στη γειτονική χώρα, η αντιμετώπιση του οποίου μαζί με τη δομική διαφθορά αποτελούν προαπαιτούμενο για την πρόοδο προς την Ευρώπη. Η πολιτική και πολιτειακή κατάσταση στην Αλβανία βρίσκεται ακόμη σε πρωτόγονα στάδια και χρειάζεται πεποίθηση αλλά και ευελιξία από την Ελλάδα, σε συντονισμό ενδεχομένως με την Ιταλία, για να υπάρξουν θετικές εξελίξεις. Το παρελθόν δεν θα πρέπει να εκβιάζει το μέλλον…
