Μετά το μπαράζ δημοσιότητας από την υπόθεση της ομαδικής παρενόχλησης των δύο τρανσέξουαλ στη Θεσσαλονίκη και αφού υπήρξαν δηλώσεις καταδίκης του περιστατικού μέχρι και από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, επιστρέψαμε στην κανονικότητα. Ας τη δούμε. Κυκλοφόρησε η ταινία «Αδέσποτα κορμιά», που πραγματεύεται τα δικαιώματα της γυναίκας, με την αφίσα του έργου να απεικονίζει μία έγκυο, γυμνόστηθη, σταυρωμένη στη θέση του Ιησού σε μία παραλλαγή του συμβόλου του χριστιανισμού και μάλιστα με την ίδια επιγραφή «ΙΝΒΙ» για να μην υπάρχει καμία αμφιβολία. Στο φόντο ο κύκλος με τα δέκα αστέρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης παραπέμπει σε φωτοστέφανο.
Πρόκειται για μία καταφανή προσβολή ενός ιερού θρησκευτικού συμβόλου και μάλιστα της επικρατούσας θρησκείας στην Ελλάδα. Εδώ ο αντιρατσιστικός νόμος και ο νόμος για την προβολή θρησκευτικών συμβόλων προφανώς δεν ισχύει και για αυτό δεν υπήρξε καμία παρέμβαση από τη Δικαιοσύνη, ούτε καμιά πολιτική δήλωση ενόχλησης έστω, για το γεγονός ότι σκοπίμως προσβάλλεται το σύμβολο της πίστης της μεγάλης πλειονότητας των Ελλήνων.
Επιβεβαιώνεται αυτό που λέγαμε στο προηγούμενο σημείωμα, ότι έχουμε ευαισθησία και πολίτες δύο ταχυτήτων, όπου ο νόμος ενεργοποιείται a la carte και πάντως όχι όταν προσβάλλονται τα βασικά χαρακτηριστικά της ταυτότητας των Ελλήνων, που είναι και οι «ιδιοκτήτες» αυτού του κράτους. Σε ένα άλλο περιστατικό δύο Σομαλοί εισέβαλαν σε σπίτι και αποπειράθηκαν να βιάσουν τη γυναίκα που βρισκόταν μέσα και μάλιστα, όπως η ίδια καταγγέλλει, έψαξαν στο στόμα της να διαπιστώσουν αν έχει κάποιο χρυσό δόντι για να το αφαιρέσουν!
Οι συγκεκριμένοι ήταν δηλωμένοι ως «ασυνόδευτα ανήλικα» από παρακείμενη δομή. Φυσικά ούτε κάποια δήλωση καταδίκης υπήρξε ούτε κάποια πορεία. Αν οι ρόλοι ήταν αντίστροφοι, αν οι δράστες ήταν Έλληνες και το θύμα μετανάστρια, θα είχε ξεσηκωθεί το σύμπαν.
Με κάθε νέο περιστατικό επιβεβαιώνεται ότι εμπεδώνεται ένας ιδιότυπος ρατσισμός κατά των χαρακτηριστικών και των στοιχείων της εθνικής ταυτότητας αλλά και της ζωής των Ελλήνων, όπου αυτά τυγχάνουν υποδεέστερης αξιολόγησης όταν παραβιάζονται, προσβάλλονται ή κινδυνεύουν.
Αντιθέτως, όταν υπάρχει περιστατικό έστω και ήσσονος σημασίας που αφορά πάσης φύσεως μειονότητες, ακόμα και αυτούς που δεν θα έπρεπε να βρίσκονται στη χώρα διότι έχουν εισέλθει παράνομα, υπάρχει οργανωμένη αντίδραση. Αυτό προφανώς δεν είναι τυχαίο. Επαναλαμβάνουμε ό,τι και στο προηγούμενο άρθρο. Αυτό δεν θα τελειώσει καλά.
