Η απόφαση της καθοδηγούμενης από την κυβέρνηση Ράμα Δικαιοσύνης στην Αλβανία, με την οποία επιβλήθηκε διετής φυλάκιση στον Φρέντη Μπελέρη για ένα αδίκημα που δεν διέπραξε, πρέπει να προβληματίσει την ελληνική κυβέρνηση.
Ο προβληματισμός έγκειται στο ότι η Ελλάδα είχε προειδοποιήσει την Αλβανία ζητώντας μια δίκαιη δίκη. Και η προειδοποίηση που είχε εκπεμφθεί από τα πλέον επίσημα χείλη, του πρωθυπουργού και του υπουργού των Εξωτερικών, ήταν ξεκάθαρη: η εξέλιξη της υπόθεσης Μπελέρη θα επηρεάσει και την ενταξιακή πορεία της Αλβανίας στην ΕΕ.
Η προειδοποίηση, καταφανέστατα, πήγε στον κάλαθο των αχρήστων του αλβανικού πρωθυπουργικού μεγάρου. Ο Έντι Ράμα έκανε τα αδύνατα δυνατά προκειμένου να καταδικαστεί ο εκλεγμένος, ελληνικής καταγωγής, δήμαρχος Χειμάρρας.
Η παντελής αγνόηση της προειδοποίησης της Ελλάδας δείχνει τρία πράγματα:
Πρώτον, ότι η Ελλάδα δεν έχει φωνή, κάτι που είναι εκτός πραγματικότητας, μιας και η φωνή της χώρας μας την τελευταία τετραετία ακούγεται όσο ποτέ σε όλα τα διεθνή fora.
Δεύτερον, ότι ο Ράμα δεν ενδιαφέρεται για την ένταξη της χώρας του στην ΕΕ, γιατί τον νοιάζει περισσότερο η σχέση του με άλλες χώρες και άλλους «συμμάχους».
Τρίτον, ότι προφανώς αδυνατεί να κατανοήσει τις επιπτώσεις των πράξεών του.
Το δεύτερο και το τρίτο ενδεχόμενο έχουν συνάφεια. Και τούτο γιατί είναι εμφανές ότι ο Ράμα δείχνει να ενδιαφέρεται πρωτίστως για τη σχέση της χώρας του με την Τουρκία και όχι τόσο για τις σχέσεις του με την ΕΕ. Ίσως πιστεύει, επίσης, ότι οι καλές σχέσεις που μπορεί να αναπτύσσει με άλλες χώρες της ΕΕ, όπως η Ιταλία και η Γερμανία, μπορούν να του διασφαλίσουν την κρίσιμη στιγμή και τη θετική ψήφο της Ελλάδας.
Όπως και να έχει, η ουσία παραμένει η ίδια. Παρότι η χώρα μας έχει αποκτήσει ισχυρή φωνή και δυναμική παρουσία σε όλα τα επίπεδα της ΕΕ, εντούτοις η φωνή της στην Αλβανία, όπου εκ του Διεθνούς Δικαίου έχει δικαιώματα στην προστασία της ελληνικής μειονότητας, δεν είναι ισχυρή.
Αυτή η πραγματικότητα οφείλει να προβληματίσει την ελληνική κυβέρνηση και να επαναπροσδιορίσει την τακτική της, λαμβάνοντας υπόψη ότι ο Ράμα θα βρίσκεται στην εξουσία τουλάχιστον μέχρι τον Απρίλιο του 2025 που ολοκληρώνεται η τετραετία. Στον χρόνο που θα μεσολαβήσει, ούτε ο Μπελέρης μπορεί να αφεθεί στην τύχη του ούτε η ελληνική μειονότητα.
Ποια θα είναι αυτή η νέα τακτική και ποια μέτρα μπορούν να ληφθούν είναι ζήτημα που δεν αφορά μόνο το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών αλλά το σύνολο των ελληνικών πολιτικών κομμάτων, τα περισσότερα εκ των οποίων συνεχίζουν να σφυρίζουν αδιάφορα απέναντι στη βαρβαρότητα του Αλβανού πρωθυπουργού.
Θα πρέπει όλα τα ελληνικά κόμματα να δραστηριοποιηθούν και να απαιτήσουν από τα αδελφά τους κόμματα της Ευρώπης να πράξουν ό,τι έπραξε και η ΝΔ με το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, το οποίο εξέδωσε καταδικαστικό ψήφισμα για τον Ράμα. Το ίδιο οφείλουν να πράξουν όλα τα κόμματα στις ευρωομάδες που ανήκουν και να αναδείξουν το πρόβλημα επισημαίνοντας ότι δεν υφίσταται κράτος δικαίου στην Αλβανία. Και τούτο, γιατί όντως, όπως σωστά αναφέρει το υπουργείο Εξωτερικών, η υπόθεση Μπελέρη δεν είναι μια ελληνοαλβανική διαφορά αλλά μια υπόθεση που αφορά το σύνολο της Ευρώπης. Αφορά το κράτος δικαίου και δεν έχει ιδεολογικό αλλά εθνικό πρόσημο, μιας και στο πρόσωπο του Μπελέρη κρίνονται τα δικαιώματα του συνόλου του Ελληνισμού της Αλβανίας.
Άλλωστε, αν επρόκειτο για έναν αριστερό ακτιβιστή, που υφίστατο όσα ο Μπελέρης, σε οποιαδήποτε χώρα της Δύσης είναι βέβαιο ότι το σύνολο των κομμάτων στη χώρα μας θα είχε επιδείξει περίσσια ευαισθησία.
