Η επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Ουκρανία, λίγο πριν από την έναρξη του συνεδρίου του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ) στη Ρουμανία, ήταν από μόνη της ένα γεγονός. Αφού ελάχιστοι ηγέτες και υπουργοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης δοκίμασαν κάτι τέτοιο. Η ανταπόδοση λοιπόν της επίσκεψης του Ουκρανού προέδρου στην Αθήνα τον Αύγουστο στο δικό του έδαφος είχε εμβληματικό και σπουδαίο χαρακτήρα, με δεδομένο ότι μιλάμε για ζώνη πολέμου. Το πλέον σημαντικό και αρχικά απροσδόκητο ήταν ότι η συνάντηση Μητσοτάκη – Ζελένσκι δεν εξελίχθηκε ως συνήθως στο Κίεβο, όπως για παράδειγμα τόσες άλλες με ξένους ηγέτες ή και με τον Έλληνα υπουργό Άμυνας, Ν. Δένδια, αλλά στην Οδησσό.
Την πόλη όπου υπήρξε η βάση της Φιλικής Εταιρείας που οργάνωσε την εθνική απελευθερωτική επανάσταση των Ελλήνων. Ο πρωθυπουργός στο περιθώριο της συνάντησης με τον ηγέτη της εμπόλεμης Ουκρανίας επισκέφθηκε τους ιστορικούς χώρους και ανέδειξε αυτήν τη σχέση. Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι η Οδησσός συνδέει την Ουκρανία με την Ελλάδα και προδιαθέτει για τα ενδιαφέροντα της χώρας μας την επόμενη μέρα του πολέμου. Το γεγονός ότι βαλλιστικός πύραυλος της Ρωσίας έπληξε την πόλη κατά τη διάρκεια της ημέρας, κάτι που δεν συνηθίζουν οι ένοπλες δυνάμεις της Μόσχας, που συνήθως προχωρούν σε τέτοιου τύπου ενέργειες κατά τη διάρκεια της νύχτας, μοιάζει με υποδοχή με «πυροτεχνήματα» της Ελλάδας στην περιοχή από την πλευρά της Ρωσίας. Υπενθυμίζεται ότι η Οδησσός ως πόλη και λιμάνι στα χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης ήταν έδαφος της Ρωσίας.
Στην παρούσα φάση η Ελλάδα ενθαρρύνεται να επιστρέψει στην περιοχή όπου πέραν της παράδοσης διατηρεί μέχρι και σήμερα παροικίες ομογενών, όπως και στη γειτονική Μαριούπολη. Ως ισχυρή εμπορική ναυτική δύναμη έχει λόγο να αποκτήσει βάση στη μεταπολεμική Ουκρανία και στην έξοδό της προς τη θάλασσα και τον Εύξεινο Πόντο. Άλλωστε δεν θα πρέπει να θεωρηθεί τυχαίο ότι από την πλευρά της αμερικανικής διπλωματίας τα τελευταία χρόνια και σε επίσημες ανακοινώσεις αναδεικνύεται ο ρόλος που θα πρέπει να «χτίσει» η Ελλάδα στις παρευξείνιες χώρες, όπως η Βουλγαρία και η Ρουμανία για παράδειγμα, έχοντας όμως προστεθεί και ένα «επιπλέον». Όπου σε αυτό το «επιπλέον» δεν μπορεί να λογίζεται παρά μόνον η Οδησσός στην Ουκρανία.
Ο πρωθυπουργός στις δηλώσεις που συνόδευσαν τη συνάντηση με τον Β. Ζελένσκι μίλησε για την επερχόμενη εποχή της ανοικοδόμησης της χώρας που έχει καταστραφεί δομικά από τις πολεμικές επιχειρήσεις. Πρόκειται για ένα τεράστιο σε όγκο και κεφάλαια πρόγραμμα, που ήδη συζητείται σε πολύ συγκροτημένη αλλά και ανταγωνιστική βάση προβληματισμών στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, σε επίπεδο κυβερνήσεων και φυσικά επιχειρηματικών ομίλων.
Η στάση που υιοθέτησε η Αθήνα και η κυβέρνηση Μητσοτάκη από την αρχή μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, υπέρ του αμυνόμενου και της δυτικής προσέγγισης -με στήριξη τόσο με φάρμακα όσο και με όπλα- χωρίς «ουδετερόφιλες» ισορροπίες με τη Μόσχα, θα έχει συγκεκριμένα προβλεπτά αποτελέσματα την επόμενη μέρα του πολέμου υπέρ των συμφερόντων της χώρας μας. Γεωπολιτικά η Ελλάδα θα πρέπει με γρήγορες διπλωματικές και οικονομικές κινήσεις να εμπεδώσει μια ζώνη προς Βορρά, με αφετηρία την Αλεξανδρούπολη, που θα οδηγεί στην Οδησσό. Βουλγαρία, Ρουμανία, Μολδαβία, Ουκρανία. Σε συνδυασμό με την προσέγγιση της πληττόμενης από τον άξονα Αζερμπαϊτζάν – Τουρκίας Αρμενίας, που ήδη εξελίσσεται και σε επίπεδο στρατιωτικής διπλωματίας.
