Η εμφανώς «καθεστωτική» δίκη του Φρέντη Μπελέρη πρωτόδικα κατέληξε. Ένοχος για αθέμιτες πρακτικές εξαγοράς επιρροής και ψήφων. Η ακροαματική διαδικασία μπορεί να ήταν μια «κωμωδία», αλλά τελικά οι ελληνικές πιέσεις για μια δίκαιη δίκη στα ευρωπαϊκά πρότυπα «κράτους δικαίου» έπεσαν στο κενό. Τι σημαίνει αυτό; Ότι ο Μπελέρης παραμένει προφυλακισμένος περιμένοντας την εκδίκαση της έφεσής του, που υπολογίζεται με τα δεδομένα της Αλβανίας μέσα στο καλοκαίρι. Σε περίπτωση που επικυρωθεί η ενοχή του και περίπου η ποινή του πρωτόδικου δικαστηρίου, πρώτον, ακυρώνεται η εκλογή του στη δημαρχία Χειμάρρας και, δεύτερον, παραμένει στη φυλακή ως τον Σεπτέμβριο, αφού η διάρκεια της προφυλάκισης και η ποινή που θα επικυρωθεί θα συγκλίνουν χρονικά. Η Αθήνα έπειτα από αυτές τις τελευταίες εξελίξεις δηλώνει απογοητευμένη, αλλά και αποφασισμένη να αναδείξει τις «μαύρες τρύπες» στο κράτος δικαίου στην Αλβανία και τις μεθοδεύσεις Ράμα, συνδεδεμένες με τα «σκοτεινά συμφέροντα» της αλβανικής μαφίας, που θα επηρεάσουν φυσικά την προενταξιακή πορεία της γειτονικής χώρας στην Ευρώπη, επιβαρύνοντας ταυτόχρονα τις διμερείς σχέσεις έτι περαιτέρω. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι σχέσεις Ελλάδας – Αλβανίας τα τελευταία χρόνια κινούνταν σε φάση ομαλότητας και εναρμόνισης ακόμη και στο πεδίο της χάραξης χωρικών υδάτων και ΑΟΖ. Οι δε μεθοδεύσεις με την εκλογή Μπελέρη στη Βόρειο Ήπειρο συνδέονταν με προσωπικές επιδιώξεις του πρωθυπουργού Ράμα και οργανωμένων οικονομικών συμφερόντων που επιβουλεύονται τις περιουσίες των ομογενών μειονοτικών ως προς ζώνες τουριστικής επιχειρηματικής εκμετάλλευσης. Δεν συνδέονταν δηλαδή με οργανικά θέματα μεταξύ των δύο χωρών.
Στην παρούσα πλέον φάση στο μέτωπο με την Αλβανία ο «καθρέπτης είναι ανεστραμμένος». Η Ελλάδα θα σκληρύνει επιπλέον τη στάση της στο ευρωπαϊκό μέτωπο, αλλά θα πρέπει να ζητήσει επιπλέον εγγυήσεις σε επίπεδο ΟΗΕ για τη διεθνώς και καταστατικά αναγνωρισμένη ελληνική μειονότητα επί αλβανικού εδάφους, πέραν από τις επικοινωνίες με ΗΠΑ και ευρωπαϊκές δυνάμεις σχετικά. Ταυτόχρονα η Τουρκία με ευθυκρισία και αντανακλαστικά για τα στρατηγικά συμφέροντά της έχει προχωρήσει ήδη, αξιοποιώντας τη συγκυρία, σε στρατιωτική (αμυντική) συμφωνία με την Αλβανία. Ήδη σε παλιό λιμάνι της Αλβανίας που βλέπει Αδριατική οργανώνει ναύσταθμο για το πολεμικό της ναυτικό. Ενώ το «βάθος» της συμφωνίας της Άγκυρας με τα Τίρανα παραπέμπει στις τελευταίες συμφωνίες στρατιωτικής «προστασίας» της Τουρκίας στη Σομαλία και το Τζιμπουτί, που της επέτρεψαν πρόσβαση στα διαδραματιζόμενα στην Ερυθρά Θάλασσα. Στην προκειμένη περίπτωση βέβαια θέτει σε «κατάσταση πολιορκίας» την Ελλάδα και από τον βαλκανικό Βορρά, πέραν της Ανατολής στο Αιγαίο. Κάτι αντίστοιχο εξελίσσει και στην Αίγυπτο με τις συμμαχίες της στην Αφρική.
Η ελληνική διπλωματία και το «βαθύ κράτος» των υπηρεσιών της θα πρέπει να λάβει εξάλλου υπόψη της και να οργανωθεί για μια επιστροφή του βρετανικού παράγοντα στα Δυτικά Βαλκάνια, με ένα εν δυνάμει κεφάλαιο προς «επένδυση» στην περιοχή της τάξης, αν επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες, των 4,5 δισ. στερλινών. Ποσό διόλου ευκαταφρόνητο δηλαδή για τις αγγλικές δυνατότητες. Η Βρετανία παράλληλα είναι ο πιο στενός, στρατηγικός σύμμαχος της Τουρκίας από τις ευρωπαϊκές δυνάμεις σε όλα τα μέτωπα. Και μπορεί η Ελλάδα να είναι «επενδεδυμένη» με σταθερότητα στην αμερικανική στρατηγική στη διαδρομή Ανατολικών Βαλκανίων μέχρι την Πολωνία ή και την Ουκρανία, με έμφαση στην παρευξείνια οπτική, αλλά με άξονα την Αλβανία και τον «φουσκωμένο» μεγαλοϊδεατισμό της μπορεί η «πυριτιδαποθήκη» των failed states των Δυτικών Βαλκανίων, άρα και η συνοριακή ζώνη Σκόπια – Αλβανία, να πάρει φωτιά με απρόβλεπτες εξελίξεις. Η αιφνιδιαστική, κατά κάποιον τρόπο, επίσκεψη Μητσοτάκη στη Σερβία δείχνει ότι έχουμε ανακλαστικά και γεωπολιτική αντίληψη, αλλά ο «πήχυς» στο βόρειο μέτωπο ανεβαίνει…
