Οι πατροκτονίες, που τα τελευταία χρόνια, και κυρίως πολύ πρόσφατα, είναι φαινόμενο σε επικίνδυνη έξαρση και στη χώρα μας, προκαλούν τεράστια κοινωνική και νομική ανησυχία. Διότι οι θύτες-πρωταγωνιστές είναι κυρίως νέοι εγκλωβισμένοι επί χρόνια στην ενδοοικογενειακή βία. Και στις πατροκτονίες βγάζουν όλα τα χρόνια απωθημένα τους, διότι αισθάνονται ότι καμία Αρχή δεν ενδιαφέρεται να τους προστατεύσει. Έτσι καταφεύγουν στην πατροκτονία θεωρώντας ότι είναι η μόνη διέξοδος για να σταματήσουν την κακοποίησή τους, ακόμη ίσως και της μητέρας τους, από τον θύτη πατέρα τους.
Γι’ αυτό με αφορμή τις επικείμενες αλλαγές στον νόμο 3500 του 2006 για την ενδοοικογενειακή βία πρέπει να αναπτυχθούν οι κατάλληλοι μηχανισμοί, όπως έχει προταθεί και από διάφορες οργανώσεις, ώστε κατά το δυνατόν να αποτρέπεται η κλιμάκωση της βίας. Διαφορετικά, η αποσπασματική αυστηροποίηση των ποινών που αναφέρεται στις επικείμενες νομοθετικές τροποποιήσεις, κατά τους «παθόντας και μαθόντας», μόνο προς δημιουργία εντυπώσεων μπορεί να λειτουργήσει!
Τέτοια φαινόμενα πατροκτονίας, όσο και αν ένα ολόκληρο σύστημα κατόρθωσε να το διαγράψει από τη σύγχρονη πολιτική ιστορία, εμφανίστηκαν πρώτη φορά τις τελευταίες δεκαετίες και στη χώρα μας με την πολιτική πατροκτονία του, τότε, προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέκου Αλαβάνου, και την υφαρπαγή της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ από τον Αλέξη Τσίπρα και την παρέα του. Και όταν ο Αλέκος Αλαβάνος είχε κληθεί να ερμηνεύσει τον ανοίκειον τρόπο της πολιτικής πατροκτονίας του, είχε τονίσει ότι «ακόμη και ο Χριστός, αν και Θεός, είχε παραπλανηθεί διότι είχε μαθητή του τον Ιούδα»!
Τώρα, με αρκετά χρόνια καθυστέρηση, εκείνοι τους οποίους οίκτιρε ο Αλέκος Αλαβάνος, γιατί είχαν εγκαταλείψει όχι μόνο τις πολιτικές αλλά και τις ανθρώπινες αξίες τους προς χάρη της εξουσίας, την οποία τους πρόσφερε ο Αλέξης Τσίπρας, σήμερα, εγκαταλείπουν τον ΣΥΡΙΖΑ, οικτίροντας και αυτοί με τη σειρά τους τον Κασσελάκη, τον οποίο είχε «ανακαλύψει» από το πουθενά ο Αλέξης Τσίπρας. Και οι λόγοι είναι πολλοί, εκτός εκείνων από τους ευκολοχώνευτους για κάποιους συμπολίτες μας, ότι τα «νέα αφεντικά» της Κουμουνδούρου σέρνουν τον ΣΥΡΙΖΑ μακριά από τις όποιες «αξίες» του! Εννοούν αυτές προφανώς τις «αξίες» της περιόδου πρωθυπουργίας του Αλέξη Τσίπρα και της παρέας του, οι οποίοι είχαν συνδυάσει επιτυχώς, κατά την άποψή τους, την αντιμνημονιακή ρητορική με τη μνημονιακή προσαρμογή, από την οποία μετά κόπων και βασάνων μόλις πρόσφατα κατόρθωσε ο ελληνικός λαός να «αναπνεύσει»!
