Αυτό κι αν ήταν πασχαλιάτικο ευρωπαϊκό ανέκδοτο. Στη Γαλλία ο πρωθυπουργός, ο Μπαϊρού, έκανε έκκληση, λέει, στον γαλλικό λαό να δουλεύει περισσότερο -όπως και οι Ευρωπαίοι γείτονές του-, για να μειωθεί το χρέος και να μην υπάρχουν ελλείμματα. Αυτό ακριβώς είναι το ανέκδοτο: ότι οι γείτονες των Γάλλων δουλεύουν περισσότερο.
Και ποιος του είπε του Μπαϊρού ότι οι εργαζόμενοι θέλουν να δουλεύουν πιο πολύ; Δεν ρωτάει κι εμάς ο Γάλλος πρωθυπουργός, ο οποίος ηγείται της κυβέρνησης μιας χώρας που με ψύλλου πήδημα ήθελε να δείξει στην πράξη τις κοινωνικές ευαισθησίες της και όλο και κουτσούρευε τις ώρες εργασίας την εβδομάδα. Κατά συνέπεια, «καλόμαθε η γριά στα σύκα», που έλεγαν και οι παλαιότεροι. Και άντε να τους πείσεις να δουλεύουν περισσότερο. Γι’ αυτό και οι Γάλλοι τον «έγραψαν» κανονικά τον Μπαϊρού, ο οποίος διαπίστωσε ότι η Γαλλία δεν παράγει αρκετά. Πού να δεις εμείς, Φρανσουά, τι παράγουμε!!! Δεν ήξερες, δεν ρώταγες;
Την περίοδο της κρίσης αποκαλύφθηκε ότι κάνουμε εισαγωγή ακόμη και κοπριάς. Που σημαίνει ότι ούτε τα σκατά των ζώων δεν είμαστε ικανοί να μαζεύουμε. Φίλος που μετακόμιζε θέλησε στο νέο σπίτι του να εξωραΐσει τη βεράντα με φυτά. Πήγε στο φυτώριο να κάνει τις σχετικές προμήθειες και το αποτέλεσμα δεν ήταν μόνο ότι πλήρωσε πανάκριβα αυτά που αγόρασε, αλλά και πως τίποτε δεν ήταν ελληνικό! Τα φυτά ήταν από την Ιταλία. Τα ελληνικά ήταν καχεκτικά και μίζερα. Η γλάστρα ήταν επίσης από την Ιταλία, διότι οι ελληνικές σπάνε εύκολα. Και το χώμα ήταν… γερμανικό, διότι το ελληνικό πιάνει σκουλήκια!
Να συμπληρώσω τα περί εντατικής εργασίας που επικαλείται ο Γάλλος πρωθυπουργός με έτερο παράδειγμα Νεοέλληνα, ο οποίος μας ενημερώνει ότι ποτέ δεν έκανε οικονομίες, δεν αγόρασε σπίτι ή εξοχικό για τα παιδιά του, δεν πήρε στεγαστικό δάνειο, δεν αγόρασε μεγάλο αυτοκίνητο, ξόδευε όλα του τα χρήματα στα μπαρ, στις ταβέρνες, στα εστιατόρια, στα μπουζούκια.
Στο σχολείο, όταν οι συμμαθητές του διάβαζαν, αυτός έκανε κοπάνες και τελικά επειδή είχε μέσον διορίστηκε στο Δημόσιο. «Έφαγε» ακόμη και την κληρονομιά που του άφησαν οι γονείς του. ΔΕΝ πληρώνει τέλος ακινήτων, ΔΕΝ πληρώνει τέλος επιτηδεύματος, ΔΕΝ πληρώνει εισφορά αλληλεγγύης, ούτε φόρο ακίνητης περιουσίας, αλλά πρακτικά ούτε και φόρο εισοδήματος, γιατί του τα κρατάει το κράτος από τον μισθό του. Ό,τι παίρνει είναι καθαρά στο χέρι.
Το ότι δεν σπούδασε τον γλίτωσε από άσκοπα έτη σπουδών και άσκοπα έξοδα – αυτός εργαζόταν και έτσι σύντομα θα πάρει σύνταξη και θα… τα ξύνει περνώντας φίνα, ενώ αντίθετα «οι σπουδασμένοι συμμαθητές μου θα εργάζονται και θα πληρώνουν ΤΕΒΕ κ.λπ., ασφαλιστικές εισφορές μέχρι τα 67 τους».
Αχ, βρε Μπαϊρού…
Εφημερίδα Απογευματινή
