Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα εξέλιξη έρχεται από την Ευρώπη, µε ιδιαίτερη προοπτική για την Ελλάδα. Στο πλαίσιο της γενικότερης ανασυγκρότησης της ευρωπαϊκής άµυνας, τόσο σε επίπεδο υποδοµών, δυνατοτήτων και εξοπλισµών όσο και στο πεδίο της αντίληψης, δροµολογείται ένας σχεδιασµός, από τον οποίο η χώρα µας µπορεί να επωφεληθεί πολλαπλώς. Πρόκειται για την ενίσχυση της στρατιωτικής κινητικότητας πανευρωπαϊκά, για την οποία διεξάγονται διαπραγµατεύσεις µεταξύ Ε.Ε. και ΝΑΤΟ. Το επιπλέον θετικό για εµάς είναι ότι κοµβικό ρόλο στις συζητήσεις έχει ο Ελληνας επίτροπος, αρµόδιος για τις Μεταφορές και τον Τουρισµό, Απόστολος Τζιτζικώστας.
Ο πόλεµος στην Ουκρανία και οι εκτιµήσεις σχεδόν όλων των δυτικών υπηρεσιών για αυξηµένη πιθανότητα πολεµικής σύγκρουσης της Ρωσίας µε την Ευρώπη στα επόµενα πέντε χρόνια θέτει επί τάπητος το ζήτηµα της γρήγορης µεταφοράς στρατευµάτων, εξοπλισµού και εφοδίων σε όλη την ήπειρο. Εκ των πραγµάτων αυτό προϋποθέτει τη λειτουργία διπλής χρήσης, πολιτικής και στρατιωτικής, σηµαντικών υποδοµών, όπως λιµάνια, γέφυρες, δρόµοι, αεροδρόµια, δίκτυα κ.λπ. Σε πρώτη φάση έχουν εντοπιστεί 500 τέτοια σηµεία στα κράτη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ορισµένα εκ των οποίων, προφανώς, και στην Ελλάδα και συγκεκριµένα στον Εβρο και στη Λήµνο.
Λογικό είναι να υποθέσει κάποιος ότι δεν θα δηµοσιοποιηθούν για λόγους ασφαλείας όλα τα σηµεία τέτοιου διπλού ενδιαφέροντος, στρατιωτικού και πολιτικού. Σηµειώνεται ότι η Λήµνος βρίσκεται απέναντι από τα Στενά και στον Εβρο ο λιµένας της Αλεξανδρούπολης ήδη χρησιµοποιείται στρατιωτικά για την προώθηση εξοπλισµού προς την ευρωπαϊκή ενδοχώρα και το µέτωπο της Ουκρανίας. Μέχρι το 2030 προγραµµατίζονται επενδύσεις τουλάχιστον 200 δισεκατοµµυρίων ευρώ για την ενίσχυση της ανθεκτικότητας των πολιτικών υποδοµών, ώστε να µπορούν να αντεπεξέλθουν και σε βαριά στρατιωτική χρήση.
Η ευκαιρία για την Ελλάδα είναι εµφανής. Η θέση της χώρας είναι νευραλγική λόγω της γεωγραφικής γειτνίασης µε κρίσιµες θαλάσσιες και χερσαίες διαδροµές, των πολλών λιµένων που διαθέτουµε, των πολλαπλών θαλάσσιων προσβάσεων, του ελέγχου που µπορούµε να ασκήσουµε σε πολλές θάλασσες σε τεράστιο εύρος, πρακτικά από το Ιόνιο – Αδριατική µέχρι το Αιγαίο, τα δύο κρίσιµα στενά, των ∆αρδανελίων και του Σουέζ, την Ανατολική Μεσόγειο µέχρι τη Μέση Ανατολή µαζί µε την Κύπρο.
Η Ελλάδα µπορεί να βγει διπλά ωφεληµένη από την ταυτόχρονη αναβάθµιση, πολιτική και στρατιωτική, των επιλέξιµων υποδοµών. Επίσης, πέραν της αναβάθµισης των υφιστάµενων υποδοµών, προβλέπεται η σχεδίαση και κατασκευή νέων έργων που επίσης µπορεί να διεκδικήσει η χώρα. Τα συνολικά κονδύλια µέχρι το 2040 θα φτάσουν τα 850 δισ. ευρώ, ποσόν µεγαλύτερο από αυτό που προϋπολογίζεται αµιγώς για τους εξοπλισµούς.
Η Ευρώπη µπαίνει σε µια «πολεµική» λογική και αυτό είναι καλό από κάθε άποψη, οικονοµική, αναπτυξιακή, αντιληπτική, πολιτισµική, ασφαλείας και πλείστες άλλες, παρά τις ενστάσεις των γνωστών ιδεοληπτικών ναυαγίων, που ταλαιπωρούν τον δηµόσιο λόγο χρόνια τώρα. Οπως το συνόψισε ο Απόστολος Τζιτζικώστας: «Το διευρωπαϊκό δίκτυο µεταφορών δεν είναι σηµαντικό µόνο για τη συνδεσιµότητα των ανθρώπων και των επιχειρήσεων. Είναι επίσης ζωτικής σηµασίας για την άµυνα, την ασφάλεια και τη στρατιωτική ετοιµότητα της Ευρώπης. Το σχέδιο δράσης που είναι ήδη σε εξέλιξη µέχρι το 2026 σχεδιάστηκε για να διασφαλίσει ότι οι υποδοµές των µεταφορών µας µπορούν να αντέξουν το βάρος και την κλίµακα των στρατιωτικών µετακινήσεων, συµπεριλαµβανοµένου του εφοδιασµού σε καύσιµα».
∆εν υπάρχει κρίση χωρίς ευκαιρία. Αυτή που ανοίγεται είναι κοµµένη και ραµµένη στις ανάγκες της Ελλάδος, υπό την προϋπόθεση ότι θα κάνουµε σοβαρό, στρατηγικό, µεσοµακροπρόθεσµο σχεδιασµό, ο οποίος θα υπηρετηθεί από όλες τις κυβερνήσεις τα επόµενα χρόνια. Αυτό µε τη σειρά του προϋποθέτει κάτι το οποίο είναι το πιο δύσκολο απ’ όλα: εθνική συνεννόηση.
Κυριακάτικη Απογευματινή
